معرفی تکنیک پیشرفته براکت گذاری نقطه فوکوس در دوربین های کانن

انباشت فوکوس (Focus Stacking) یکی از تکنیک های پیشرفته در عکاسی است که عکاسان بسیار حرفه ای، برای دستیابی به بالاترین سطح جزئیات در زمان عکاسی از آن استفاده می کنند.

این یک تکنیک طاقت فرسا و بسیار پر زحمت است که تمامی مراحل آنرا به صورت دستی باید انجام داد. اما دوربین های مدرن و پیشرفته ساخت کمپانی کانن از قابلیتی به نام براکت گذاری نقطه فوکوس برخوردارند که بااستفاده از آنها، تکنیک انباشت فوکوس را به نحو آسانتری می توان انجام داد. در این مطلب به بررسی و شرح و روش انجام تکنیک انباشت فوکوس با استفاده از جدید ترین دوربین های کانن می پردازیم.

انباشت فوکوس

تکنیک انباشت فوکوس روشی است که در آن دو یا چند تصویر با فواصل کانونی مختلف برای دستیابی به عمق میدان بیشتر با یکدیگر ترکیب می شوند.

براکت گذاری نقطه فوکوس روشی است که در آن از سیستم اتوفوکوس دوربین برای ثبت چندین شات استفاده می شود. هر یک از این شات ها دارای نقطه کانونی دورتری نسبت به عکس قبلی می باشد و با استفاده از نرم افزاری به نام Canon’s Digital Photo Professional (DPP) در مرحله پردازش نرم افزاری، این شاتهای براکت گذاری شده را می توان با هم ترکیب نموده و یک تصویر نهایی کاملا شارپ از ابتدایی ترین قسمت پیش زمینه تا انتهایی ترین قسمت در پس زمینه را به دست آورد.

چرا به انباشت فوکوس نیاز پیدا می کنیم ؟

به خوبی می دانیم که در زمان استفاده از یک دیافراگم باز بخش هایی از تصویر بلور شده و یا از فوکوس خارج می باشد. به عبارت دیگر در زمان استفاده از یک دیافراگم باز محدوده فوکوس عکس بسیار کوچک و باریک می باشد. این حالت را عمق میدان کم نیز می نامند.

کدام عامل تاثیر بیشتری بر عمق میدان به وجود می آورد. پاسخ به این نکته ممکن است شگفت انگیز باشد. فاصله سوژه تا دوربین از بیشترین تاثیرگذاری بر عمق میدان دید در عکس برخوردار است. در زمان های عکاسی از مناظر طبیعی و یا در حالت عکاسی پرتره تاثر فاصله بر عمق میدان ممکن است چندان قابل توجه نباشد زیرا در هر صورت در هر یک از این سبک ها سوژه در فاصله معین و مشخصی تا دوربین قرار دارد. اما در زمان ثبت نماهای بسته و یا در عکاسی ماکرو تاثیر فاصله بر عمق میدان محسوس تر خواهد بود زیرا در این سبک ها سوژه در فاصله نسبتا ناچیزی تا دوربین قرار دارد.

در شرایطی از این دست به طور معمول از دیافراگم های بسته تر مثل دیافراگم f/11 استفاده می شود. این روش نه تنها دستیابی به فوکوس را آسانتر می نماید بلکه هنوز هم می توان حالتهایی از بوکه در پس زمینه را نیز به دست آورد و این امر تنها به دلیل نزدیک تر شدن فاصله سوژه تا دوربین به دست می آید. به طور کلی نزدیک تر شدن فاصله سوژه تا دوربین به میزان زیادی موجب کاهش عمق میدان دید در عکس می شود.

تفاوت انباشت فوکوس با فوکوس عمیق در چیست ؟

استفاده از یک دیافراگم نسبتا بسته به ما کمک می کند تا مقدار زیادی از بخش های تصویر در فوکوس دیده شود. اما در صورتی که از یک فاصله نزدیک تر به این عکس ها دقت کنیم متوجه خواهیم شد که همه بخش های تصویر به صورت مساوی در فوکوس قرار ندارند.

در زمان استفاده از روش فوکوس عمیق با توجه به نوع سوژه مورد عکاسی هنوز این احتمال وجود دارد که گستره فوکوس برای در بر گرفتن تمام بخش های سوژه کافی نباشد. به این نکته نیز باید توجه داشته باشیم که استفاده از یک دیافراگم نسبتا بسته موجب ایجاد حالت اعوجاج و نرم شدن لبه های سوژه در درون کادر تصویر نیز خواهد شد.

بنا به دلایل ذکر شده استفاده از تکنیک انباشت فوکوس روشی است که به ما تضمین میدهد تا به یک تصویر به عمق میدان بسیار زیاد دست پیدا کرده و تمام بخش های آن را در وضعیت کاملا شارپ قرار دهیم.

روش استفاده از براکت گذاری نقطه فوکوس

تکنیک انباشت فوکوس به طور رایج برای عکاسی از محصولات استفاده می شود. و به طور سنتی عکاسان حرفه ای از مود فوکوس دستی برای تولید تعدادی عکس و تغییر ناحیه فوکوس در هر شات استفاده می نمایند. برای دستیابی به تصویر نهایی شات های ثبت شده را در نرم افزار های مخصوص ویرایش عکس با یکدیگر ترکیب می نمایند.

اما در واقعیت روش انجام کار به این سادگی نیست. دستیابی به یک تصویر کاملا شارپ نیازمند سطح بالایی از مهارت و توانایی می باشد.

روش براکت گذاری نقطه فوکوس یک ابزار داخلی دوربین است که بااستفاده از تعدادی از شات های خودکار، فرایند پردازش تصاویر را به میزان زیادی ساده تر می نماید.

مراحل انجام براکت گذاری نقطه فوکوس

1 – دوربین خود را روی سه پایه قرار دهید. ثابت بودن دوربین اهمیت بسیار زیادی دارد.

2 – ترکیب بندی خود را مشخص نمایید. از یک کادر واید تر استفاده کنید.

3 – مود فوکوس دوربین را در وضعیت AF قرار دهید.

4 – گزینه Focus Bracketing را فعال کنید. تعداد شات ها و ناحیه افزایش فوکوس را مشخص نمایید.

5 – اولین نقطه فوکوس را در نزدیک ترین ناحیه نسبت به دوربین قرار دهید. دکمه شاتر را فشار دهید تا عکس ها گرفته شوند.

6 – تصاویر را به کامپیوتر انتقال دهید و از جدید ترین نرم افزار DPP استفاده کنید.

7 – در درون نرم افزار DPP تمامی تصاویر براکت گذاری شده را انتخاب نموده و ابزار Depth Compositing را فعال نمایید.

8 – تصویر نهایی را بررسی نمایید. در صورت عدم دستیابی به نتیجه مطلوب پارامتر های خود را تغییر داده و مراحل را از ابتدا اجرا نمایید.

تنظیمات داخلی دوربین :

1) در منو تنظیمات گزینه Focus Bracketing را در وضعیت Enable قرار دهید.

2) تعداد تصاویر در هر شات را تعیین نمایید.

3) مقدار افزایش فوکوس را تعیین نمایید. عدد کوچکتر به معنای نزدیک تر بودن ناحیه فوکوس در تصاویر و عدد بزرگتر به معنای دور تر بودن ناحیه فوکوس در هر عکس خواهد بود. برای سوژه های کوچک از اعداد کوچک و برای سوژه های بزرگتر از اعداد بزرگتر استفاده نمایید.

4) تثبیت نوردهی را انجام دهید. به طور معمول حالت نوردهی بر اساس اولین شات ثبت شده تنظیم می شود اما این دوربین ها قادرند تا تنظیماتی را انجام دهند تا نوسانات جزئی تغییر حالت نور را بر طرف نمایند.

دوربین های دارای حالت پشتیبانی از براکت گذاری نقطه فوکوس :

کانن EOS RP

کانن EOS 90D

کانن EOS M6 Mark II

کانن PowerShot G5 X Mark II

کانن PowerShot G7 X Mark III