بهترین روش استفاده از لنز در ترکیب بندی عکس

روشها و تکنیک های ترکیب بندی مختلفی جهت یک عکاسی حرفه ای وجود دارد اما در هر صورت از این نکته نیز نباید غافل باشیم که نوع لنز و فاصله کانونی آن نیز نقش بسیار مهمی را در ترکیب بندی عکس بر عهده خواهد داشت. در این مقاله به بررسی نقش و تاثیر انواع لنز های واید انگل، تله فتو و استاندارد بر روش ترکیب بندی در زمان عکاسی می پردازیم.

لنز های واید انگل

لنز های واید انگل پرایم : فاصله کانونی کمتر از 35 میلیمتر

لنز های واید انگل زوم : فاصله کانونی کمتر از 35 میلیمتر

لنز های واید انگل استاندارد : فاصله کانونی تا 35 میلیمتر

لنز های فوق واید : فاصله کانونی کمتر از 35 میلیمتر

همانگونه که از نام آن بر می آید لنز های واید انگل دارای یک زاویه دید نسبتا باز در طول خط افق می باشند و به طور معمول زاویه دید 60 تا 100 درجه را به وجود می آورند. در مقایسه با لنز های واید انگل زاویه دید چشم انسان حدود 40 تا 60 درجه بیان می شود.

باز بودن زاویه دید در لنز های واید انگل به معنای آن می باشد که این لنز ها قادرند تا بخش های بیشتری از صحنه را در درون کادر تصویر قرار دهند.

نکته : فاصله کانونی 24 میلیمتر یکی از محبوب ترین فواصل کانونی برای عکاسی از مناظر به شمار می آید و دلیل این محبوبیت آن است که در این زاویه دید 74 درجه از سطح افق و 53 درجه از حالت عمود در کادر تصویر دیده می شود که این حالت شبیه به زاویه دید انسان در زمانی می باشد که به یک سوژه در فاصله دور نگاه می کند.

استفاده از لنز های واید انگل برای ایجاد اغراق در فواصل

به دلیل وجود پدیده ای به نام پرسپکتیو اجسام نزدیک به انسان بزرگتر و اجسام دور تر کوچکتر دیده می شوند. در زمان استفاده از یک لنز واید انگل این حالت به صورت شدید تری اتفاق می افتد به نحوی که اجسام نزدیک به لنز بسیار بزرگتر از حالت دیدی شده و اجسام دورتر از دوربین نیز بسیار کوچک دیده خواهند شد. این پدیده را اغراق در پرسپکتیو می نامیم.

نکته ترکیب بندی :

حالت اغراق در پرسپکتیو موجب تاکید بر اجسام موجود در پیش زمینه می شود.

کاربرد لنز های واید انگل برای تاکید بر خطوط هدایتگر

حالت اغراق در پرسپکتیو به طور خاص برای عکاسی از راه ها رودخانه ها مسیر ها و سایر سوژه هایی که دارای خطوط موازی هستند دارای کاربرد می باشد.استفاده از این ویژگی برای تاکید بر خطوط هدایتگر و جلب توجه بیننده به سمت نقطه ای خاص در درون کادر بندی دارای کاربرد می باشد.

/***در تصویر فوق از تاثیر خطوط هدایتگر برای جلب نظر مخاطب به سوی ساختمان هایی که در عمق تصویر هستند استفاده شده است.***/

لنز های استاندارد

لنز های پرایم استاندارد : فاصله کانونی 40 تا 60 میلیمتر

لنز های زوم استاندارد کانن : 24-70mm, 28-70mm, 24-105mm

دامنه فاصله کانونی استاندارد : بین 35 تا 135 میلیمتر

زاویه دید استاندارد

به طور کلی زاویه دید استاندارد بین 25 و 40 درجه قرار داشته و این یک زاویه دید است که حد فاصل میان لنز های واید انگل و لنز های تله فتو قرار می گیرد.

این زاویه دید را استاندارد یا نرمال می نامند زیرا زاویه دید و عمق پرسپکتیو شبیه به چشم انسان را به وجود می آورد.

نکته : در برخی از لنز های استاندارد در رده بندی لنز های واید انگل و لنز های تله فتو متوسط نیز قرار می گیرند.

استفاده از لنز های زوم استاندارد برای ثبت سوژه ها به صورت بدون اعوجاج

در زمان استفاده از لنز های واید انگل و در حالت عکاسی از سوژه هایی که دارای خطوط صاف هستند خطوط صاف به صورت اعوجاج دار ممکن است دیده شوند. لنز های دارای فاصله کانونی استاندارد حالت اعوجاج تصویر را از بین می برند.

نکته : در زمان استفاده از لنز های زوم استاندارد دوربین را به صورت هم سطح با سوژه قرار دهید.بالاتر یا پایین تر آوردن لنز نسبت به سوژه در هر شرایطی موجب ایجاد اعوجاج خواهد شد.

لنز های تله فتو

لنز های پرایم تله فتو : فاصله کانونی 200 میلیمتر یا بیشتر

لنز های زوم تله فتو : لنز هایی با انتهای تله فتو 200 میلیمتر یا بیشتر

فاصله کانونی تله فتو متوسط : حدود 70-135mm

لنز های سوپر تله فتو : فاصله کانونی بیشتر از 300 میلیمتر

لنز های تله فتو موجب بزرگنمایی بر سوژه های دور شده و سوژه را به سمت دوربین می کشانند. همچنین لنز های تله فتو موجب باریکتر شدن زاویه دید به میزان 10 تا 15 درجه خواهند شد.

در عکاسی از مناظر و طبیعت بسیاری از افراد به کار گیری لنز های واید انگل را ترجیح می دهند اما به این نکته نیز توجه داشته باشید که یک لنز تله فتو با قدرت جدا سازی سوژه از پس زمینه به خوبی قادر است تا برخی عناصر موجود در صحنه را از سوژه های دیگر جدا نموده و آنرا به صورت واضح و برجسته نمایش دهد.

عکاسی از سوژه های دور دست با یک لنز تله فتو

یکی از طبیعی ترین حالت های استفاده از یک لنز تله فتو آن است که به شما امکان می دهد تا یک سوژه موجود در فاصله دور را عکاسی کنید. با این امکان سوژه های موجود در دور دست نیز در اندازه نمای کلوزآپ قابل عکاسی می باشند.

نزدیک تر نمودن سوژه ها به یکدیگر

همچنین لنز های تله فتو موجب می شوند تا سوژه هایی که در فاصله از هم قرار دارند به صورت نزدیک به هم دیده شوند. این حالت، فشرده سازی پرسپکتیو نامیده می شود.